Voorbij de Klanken - een 5-D concert

Met Voorbij de Klanken programmeerde de Koninklijke Harmonie van Herent op 1 en 2 november een concert in het Lemmensinstituut rond het thema zintuigen. Met als ondertitel ‘een 5-D concert’. De interesse was snel gewekt. Veel nieuwsgierigheid ook, van trouwe fans tot Studio Brussel toe. En dus ook wel wat verwachtingen om in te lossen.

De organisatie was er klaar voor. De bezoekers werden bij aankomst meteen in de voorstelling gezogen. De hal werd ingericht als expositieruimte van de beeldhouwwerken door leerlingen van de Stedelijke Academie van Leuven. De ‘Poort van Kiev’ van Mussorgski als muzikale inspiratie leverde een reeks verfrissende invalshoeken, van abstracte sculpturen tot poorten met feeërieke oosterse elementen. Een geslaagd element dat duidelijk met veel enthousiasme werd uitgewerkt. De tentoonstelling was tot in de puntjes verzorgd met uitgekiende bijverlichting. De beelden bewonderend kregen de toeschouwers al gauw een verrassingsdoosje toegestopt, waarmee ze in de eigenlijke concertzaal werden uitgenodigd. In de Grote Zaal werd het licht gedimd, in de plaats kwamen felle pupiterlichtjes, wit sfeerlicht en een centrale plaats voor de uitgekiende videoprojectie. De visuele dynamiek van dit lichtspel leidde het publiek vlekkeloos naar de essentie van de avond: harmoniemuziek.

Het zestigkoppige orkest werd aangevuld met een harpiste, voor enkele frisse toetsen in het programma, en een strijkbas, die de toch al stevige lagere kopertonen van het orkest kwam ondersteunen. Een indrukwekkend uitgeruste slagwerksectie trad daarachter aan. Vooraan uitgebalanceerde melodiesecties, het geheel vakkundig gekneed door Stroobants. Als gast werd tevens zangeres Nele Geyskens uitgenodigd voor een mooi solomoment.

Het zintuigthema is uiteraard dankbaar voor de keuze van concertwerken: ‘Candyman’ en de ‘Bloemenwals’ zijn evidente maar daarom niet minder uitdagende keuzes voor dit orkest uit eerste categorie. Maar daar hield het niet op: van een furieus ‘Traffic’ naar meer dan 10 minuten krachtig werk uit Mussorgski’s Schilderijententoonstelling is meer dan een gewaagde keuze op dit niveau. Wonderwel pasten ze in het thema, respectievelijk aangevuld met een passende dieselgeur en videoprojectie met een hoofdrol voor de sculpturen. En daar werd dan nog eens ‘Fidelio’ van Beethoven aan toegevoegd. Dit orkest wil duidelijk vooruit, en deed hier alweer een stap in de goede richting, al hoorde je soms dat het moeite kostte.

En wat dan gezegd van de twee compositieopdrachten die de Herentse harmonie gaf aan haar dirigent en de slagwerkcoach Tom Permetier? Het ene werk ‘Gruizelementen I en II’ van Kris Stroobants werd uiteindelijk een tweevoud dat de voorstelling in spiegel overspande en een sluitend geheel bood voor het concert. De beide werken zijn dan ook opgebouwd rond twee dezelfde muzikale thema’s en vormen samen een onlosmakelijk geheel. Dit debuut van Kris Stroobants doet naar meer smaken. Het andere werk ‘Tinnitus’ werd, zoals de componist het zelf omschrijft, een ‘soort synesthetische performance met keukengerei die het thema gehoor behandelt’, die tevens expliciet refereert naar de oorsuizingen die vele muzikanten kwellen. Een opdracht rond keukengeluid maken tot een geïnspireerde compositie voor een voltallig orkest: knap.

Tot slot trok de organisatie voor dit project nog enkele creatieve partners aan. Koks verlekkerden het publiek met een prachtig proevertjesbord, de videokunstenaar componeerde synchrone beelden, een geurtechnoloog zorgde voor geurkaartjes.

En het verrassingsdoosje? Daar werd gretig in getast, op aangeven van presentatievirtuoos Jos Stroobants, die weer door de zaal zweefde en met gepaste woordkunsten het programma tot in de zetels van de toehoorders bracht.

Een geslaagd project dat kosten nog moeite spaarde.